نیمه ی بزرگتر داستان

در اکثریت کشورها دنیا مردم برای تماشای جام جهانی مجبورند کلی مبلغ اشتراک بپردازند ما اینجا تلویزیونی که حتی برقش هم یارانه ای است را روشن می کنیم.تمام بازی ها را می بینیم.ولی مدام نق می زنیم به زیرنویس شبکه ۳.

در اکثریت کشورهای دنیا آموزش به شکل محدود رایگان است ما اینجا تا دکترا می توانیم رایگان درس بخوانیم هیچ کلی هم وام کمکی می گیریم رویش.ولی مدام نق می زنیم که به کثیفی دستشویی دانشگاه.

هر چه می گردم واژه مناسب برای چنین رفتاری را پیدا نمی کنم.دوستان از سیاه نمایی هم رفته ایم ان طرف تر.هیچ نمایی می کنیم!

هر چه فکر می کنم می بینم دلیلی ندارد نظام برای مردمی که  می روند سریال های مزخرف فارسی وان را نگاه می کنند و به خاطر این سریال ها تو سر رسانه ملی می کوبند این همه خرج کند.

دلیلی نمی بینم که دولت هزینه تحصیل و خوابگاه و خورد و خوراک دانشجویی را بدهد که تمام سعی اش در جهت تخریب نظام است.

مادر مهربان فقط به درد کسانی می خورد که شلاق نامادری را تحمل کرده باشند نه برای ما دهه شصتی ها  که از فرط خوشی،وقت های آزادمان را می خواهیم با "نقش" کوزت پر کنیم